Kαι προχωρούσα ένα βραδυ άδειες γειτονιές άδεια παγκάκια άδεια γήπεδα άδειες πλατείες η θάλασσα ήσυχη και το τοπίο παγωμένο κάπου όμως κάτι φωτάκια και κάποια μουσικούλα μου έδειξε το δρόμο ....
χαμένες συνηδήσεις χωρίς προορισμό φεύγωωωωωω....
αντίο στο δικό μου κόσμο θέλω να ζω μόνο ότι εκτιμώ να σέβομαι και να αγαπώ
μια φορά θα σου το πω....
βαψίματα bombs και throw ups  σε εργοστάσια δήθεν ελίτ βαναλς
χαθήκανε κατασπαραχθικανε  στο μίσος του χρόνου πόνου μόνου ..
ελεύθερος τριγυρνώ τώρα με ελπίδα τη σκέψη και όραμα τη φαντασία..
από το 2008 παραμένει αγάπη μια δίχως αμφιβολία παλιές ταγίες να αναπολείς στα πράσινα θρανία ... πόσες στιγμές ποσά χαμόγελα  πόσες φωνές  αδιαπεραντες τρομακτικές ...
στου σατανά της αυλής σκυμμένο κεφάλι χωρίς φωνή πνοή παντού σιωπή ..
καταδίκη ..ένα όνειρο και πέρασε ξανά στη γειτονιά δίνοντας σκιλλς μεχρη της άκρη των hills  ... grayscale στου βερλιν τ μέτρο φιλμς without beers μόνο με cheers ...
η δικιά σου η ζωή διαφέρει κίνησε διαφορετικά τη θα καταλάβεις δεν λέει .. μαζοποίηση οξλαδελφισμός προσωπικότητα μηδέν ίσον νιχιλισμός ανθρωποκεντρισμός έμαθα με γνώση ποζερε να σε στήνω λοστρέ πάντω πιο πίσω χατερς σκιλλς με λαζερς στων μάτων σου τη αναπνοή θέλω να χαθεί η αλήθεια του δρόμου χαθήκανε τα ωραία τα χαρυμένα ηλιοσσανς χωρίς φανς στης καρδιάς τα τρειτρανς θα ς το πο απλά μισώ τα κλυβς δεν αναπνέουν δεν επικοινωνούν δεν ζουν καταστρέφουν και οδηγούν γνώμες σκέψεις και καρδιές μίζερες νωχελικές ..εκφράσου απλά ρε φιλαρακή και εσύ κοπελιαα δείξε άλλου την ομορφιά της ψυχής αν έχεις χαλάρωσε και μάθε να αγαπάς ν ερωτευσε να ακούς το λαϊκό το δημοτικό το αληθινό το έντεχνο έχει πολλές γεύσεις το στόρυ ...